مقایسه مکان یابی افقی با محرک های نویز باریک باند و واربل تن در افراد با شنوایی هنجار

مقدمه و اهداف یکی از عملکردهای سیستم شنوایی دو گوشی مکان­یابی می­باشد که به ویژه در سطح افقی مبتنی بر اختلاف زمانی دوگوش (ITD) خاصه در فرکانس­های پایین و اختلاف شدتی دوگوش (ILD) خاصه در فرکانس­های بالا است. ویژگی­های طیفی و فرکانسی محرک نیز می­تواند به عنوان عاملی مداخله­گر در این زمینه موثر باشد. با توجه به آنکه در آزمون­های میدان صوتی به ویژه برای تعیین آستانه عموما از محرک واربل تن به جای تن خالص استفاده می­شود، لذا مطالعه حاضر به دنبال آن است آیا در حوزه مکان­یابی بین این دو محرک تفاوتی وجود دارد یا خیر. مواد و روش ها مطالعه حاضر روی 30 فرد بزرگسال (22 خانم و 8 آقا) با شنوایی هنجار و راست­دست با میانگین سنی 25 سال (انحراف معیار 162/3) انجام شد. مکان­یابی افقی با استقرار 4 بلندگو در زوایای 30± و 60± درجه آزیموث به فاصله یک متری از جایگاه آزمودنی در سطح راحت شنیداری (dBSL 35) در دو مرحله، یکبار با استفاده از محرک نویز باریک باند و بار دیگر با محرک واربل تن در فرکانس­های 500، 1000، 2000، 4000 و 6000 ارزیابی شد و نتایج حاصل با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ­ها بین میزانخطای مکان­یابی در دو حالت با محرک نویز باریک باند و واربل تون در فرکانس­های پایین (500، 1000 و 2000 هرتز) در زوایای 30± درجه تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0>P). در فرکانس 4000 هرتز به جز در 30+ درجه در سایر زوایا (60± و 30- درجه) مکان­یابی با محرک نویز باریک باند دقیق­تر و آزیموث مکان­یابی به زاویه اسقرار بلندگو نزدیک­تر بوده، در فرکانس 6000 هرتز نیز مقدار PV در تمام زوایا کمتر از 05/0 به دست آمد که مبین دقت بیشتر مکان­یابی با استفاده از نویز باریک باند بوده که با توجه به مقادیر میانگین داده­ها در زوایای 60± درجه، خطای مکان­یابی با محرک واربل تون باز بیشتر بود (05/0>P). نتیجه ­گیری نتایج پژوهش حاضر مبین آن است که با افزایش فرکانس محرک و همچنین زاویه استقرار بلندگوها دقت مکان­یابی با محرک واربل تون کمتر شده و می­توان پیشنهاد نمود که در پژوهش­های مکان­یابی، استفاده از محرک نویز باریک باند بهتر از محرک واربل تون بوده و خطای کمتری را در افراد به دنبال دارد.